Uyarı; Ateşle Yaklaşmayın Patlayabilirim...

Uyarı: Son derece kişisel bir yazı yazıyorum, makyaj veya tanıtım değil..

Saçma sapan bir gün geçirdim, herkese kızdım, en çok da kendime kızdım.

Herşey yine işim için sabahlamamla başladı.. Yanlış anlaşılmasın işimi çok seviyorum, çok severek yapıyorum, o ayrı.. Bilgisayar başında sürekli oturmak gerektiğinden azıcık göbek büyütüyor ama neyse.. Sabahladım ve işi bitirdim, bitirmenin gururu içindeyim, tek hayalim 2 saat uyku uyuyup okula gitmek, ama ne mümkün telefon susmuyor ki, patron bir yandan danışman bir yandan, insanlar arıyo’ sürekli, ne dertleri varsa sabahın 8’inde.. 

Uyumak istiyorum ama ya.. Neyse kalktım mecburen otobüs durağına gittim, okula bulunduğum yerden geçen 1 otobüs var. Karşıdan geliyor otobüs önünde camları siyah bir cip (jeep meep değil o, öküzün önde gideni olduğundan anca cip olabilmiş o) otobüs durağının önünde durdu mu bu salak.. Otobüs de benim arabaya bineceğimi mi düşündü bilemiyorum, bastı gitti mi.. Ben peşinden koştum mu salak salak.. Durmadı mı bu otobüs.. Daha da sinirlenip cipli magandaya ağzıma geleni söyledim mi.. Evet söyledim rahatlamadım ama.. 15 dk. soğukta bi’ taraflarım dondu çünkü..

Efenim sonraki saçmalıkları anlatmak istemiyorum tekrar sinirlenicem, hele tez çalışmamı nasıl batırdığıma dair mükemmel bir dram çıkardı ama başka zamana artık.. Tezi de batırdım artık bana bi’ şey olmaz derken, Google E-booksta bedavasını bulduğum 7 sayfalık (normalde 6 sayfa, 1 sayfası referans bölümü) bir yazıya 40 dolar ödedim ben. Evet yaptım bunu.

Sevgilimi aradım ya azıcık şımartsın beni diye, şu oldu bu ters gitti filan diyorum, adam Erol Taş mübarek, bunu daha önce konuşmuştuk, her seferinde her çalışmada ilk yaptığında sonuç alacak olsan bunun adı araştırma olmazdı bik bik bik, sevgi kelebeği olacağı tuttu sevgilimin.. Böyle gönül rahatlığıyla anlatamadım derdimi, lafı ağzıma tıktı bi’ de..

Aynen bu şekilde koşar adım depresyon moduna girdim, 12 saat uyumuşum dün, azıcık iyi geldi, yoksa hayatta çekilmez benim depresyon halim :Ppp Bari en azından müzik olsun bu meymenetsiz yazıda;

Marjo